ျမန္မာ့ကဗ်ာထဲကခ်စ္ျမတ္နိုး
ေရႊႏွင့္ယုိးမွား ပန္းစကား
သုိးကေလ............
ပုပၸါးနတ္ေတာင္ အေခါင္ျမင္႔ဖ်ား
စုံေတာျပား၌ ၊ႏံွ႔ရွားၾကဳိင္လြင္႔
ခါတန္ပြင္႔သည္၊
ေရႊႏွင္႔ယိုးမွားပန္းစကား၊
သုိးကေလ............
စကားပြင္႔ႏွင္႔၊ႏုိင္းတင္႔န
ရဲမ်ဳိးသမီး၊ေမာင္ၾကီးႏွမ၊
ညက္လွျပာစင္၊မဲ႔သည္ပင္သား ခရီးသား။
သုိးကေလ............
ျမိတ္စုလြတ္လည္း၊အငယ္ကတည္းက
ကြ်မ္း၀င္ၾကသည္၊ေမြးဖတူရင္း
မ်ဳိးသည္မင္းႏွင္႔၊ခ်စ္ျခငး
သက္ထက္ဆုံးသည္၊
ႏွလုံးမျခားေစာင္႔တရား၊
ေဆြမိမင္း၊
မ်က္သုတ္နီစင္၊ရထညး္ဖ်င္ႏွင
က်ဳိငး္စင္ျမ၀ါ မတ္ၾကီးလ်ာကို
မယ္သာၾကဳိက္မိတုမယွိ။
ပုဂံေခတ္အေစာပုိင္း နတ္ကုိးကြယ္မွဳ႔ေတြ ထြန္းကားစဥ္ကာလ မင္းမဟာဂီရိ နတ္ကုိတုိင္တည္ေၿပာေနတဲ႕ စကား၀ါပန္းလုိအသားအေရ၀င္း၀ါ
ထင္ပါရဲ႔ေနာ္။
မူရင္းအတိုင္းျပန္လည္တင္ျပပ
No comments:
Post a Comment