Thursday, February 14, 2019
ပုဝါတကြယ္စာေလး...
"ပုဝါတကြယ္စာေလး..."
ေမာင့္ကိုပဲ.....အျမဲလြမ္းေနသလားလို႔...
ေမးလာၾကတယ္..
တကယ္ေတာ့..ရင္ဘတ္ထဲမွာ
အစြမ္းကုန္ပြငိ့ၿပီးတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕
အပြင့္ေႂကြၿပီး အညႇာေလးညႇိဳးေျခာက္
ျပန္႐ွင္သန္မလာေလာက္ေတာ့ တဲ့ပန္းကို ကိုယ့္ရင္ဘတ္တံခါးကိုဖြင့္.....
ခန္းစီးစေလး အသာပင့္ၿပီး....
အားအင္ကုန္သေလာက္ လႊင့္ပစ္ေနခဲ့ပါတယ္.......
မနက္ျဖန္တိုင္းဟာ မေခၚလဲေရာက္လာတတ္သလို..အလြမ္းေတြကလဲ ျပန္လာလာတတ္တယ္..
ျပကၡဒိန္ တစ္ႏွစ္ကုန္တိုင္း ေနာက္တစ္ႏွစ္ေရာက္လာသလို.....
အလြမ္းေတြကလဲ ျပန္လာလာေနတတ္တယ္....
ဒါေၾကာင့္ေလ..
က်မက......
မလြမ္းပါဘူး...လြမ္းတတ္ေနလို႔ပါလို႔....
လိပ္ျပာသန္႔စြာ႐ိုး႐ိုးကေလးဝန္ခံလိုက္ၿပီး.
"အရပ္ထဲက ကဲ့ရဲ့ထိုးမယ့္လက္ညိွဳး"ေတြအတြက္..
ခုႏွစ္ရက္ေလာက္ေတာ့..ပုဝါတကြယ္စာေလး ပုန္းေနခ်င္ပါေသးရဲ႕...ေမာင္။
ေရႊပန္းခ်ီmdy
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment